در آموزش تعمیرات پکیج ، کلمات "پکیج گازی" با یک واحد عظیم مرتبط هستند که شاید به دلیل ابعاد آن، حس اطمینان ایجاد می کند. پکیج ها زمینی واقعاً در طول دهه های متمادی از وجود خود تغییرات عمده ای نداشته اند. با این حال، امروز ما یک جایگزین داریم - یک پکیج گازی دیواری. برخلاف "برادر بزرگترش"، سبک، جمع و جور و بسیار انعطاف پذیر برای استفاده است .
کدام پکیج گازی - دیواری یا زمینی - برای گرمایش در یک خانه خصوصی بهتر است نصب شود. برای انجام این کار، مقایسه ای گسترده از واحدهای زمینی و دیواری از همه نظر انجام خواهیم داد .
مقایسه پکیج های دیواری و زمینی
ابعاد و وزن
ابعاد یکی از مهمترین تفاوت های بین پکیج ها گازی دیواری و زمینی است. ابعاد و وزن مدل های دیواری بسیار کمتر است، در غیر این صورت نصب آنها روی دیوار بدون خطر فروپاشی غیرممکن بود. سهولت ساخت نه تنها با فشردگی کلی مدل های دیواری، بلکه با ماده ای که مبدل حرارتی از آن ساخته شده است نیز حاصل می شود. برای مدل های دیواری، مبدل حرارتی فقط از فولاد ساخته شده است. مدل های زمینی می توانند مبدل های حرارتی ساخته شده از چدن داشته باشند که وزن قابل توجهی بالاتری دارد یا از فولاد ساخته شده اند.
دیگ های دیواری اغلب مینی بویلر نامیده می شوند. و این تصادفی نیست، زیرا در یک خانه نسبتاً کوچک نه تنها یک مشعل، یک مبدل حرارتی و اجزای سیستم کنترل، بلکه یک پمپ گردش خون، یک مخزن انبساط و سایر عناصر وجود دارد که بدون آنها عملکرد یک اتاق پکیج معمولی امکان پذیر است. جمع و جور بودن پکیج دیواری مزیت اصلی و غیرقابل انکار آن است. برای چنین دستگاهی، نیازی به اختصاص یک اتاق جداگانه ندارید، زیرا می توانید آن را در هر جایی، مثلاً در آشپزخانه، قرار دهید.
مدل های کفی، اعتماد به نفس را در اندازه های خود القا می کنند. این دقیقاً همان چیزی است که یک پکیج قدرتمند باید باشد و امکان گرم کردن یک ساختمان با مساحت بزرگ را فراهم می کند. با این حال، ابعاد پکیج ها کفی اغلب برای صاحبان آنها به یک مشکل تبدیل می شود. گاهی اوقات، برای آوردن چنین "غول" به اتاق، باید درها را از هم جدا کنید. مواردی وجود داشت که به دلیل عدم امکان ورود تجهیزات به اتاق پکیج، پکیج گازی کفی خریداری شده باید با دو قدرت پایین تر جایگزین می شد.
تجهیزات
پکیج گازی دیواری نصب شده در کارخانه، به طور معمول، نه تنها شامل خود دستگاه گرمایشی، بلکه شامل یک پمپ گردش خون، یک مخزن انبساط، عناصر سیستم کنترل، تمام سنسورها و شیرهای لازم نیز می شود. علاوه بر این، همه اینها در خود پکیج پنهان است.
با خرید یک پکیج گازی دیواری، یک اتاق پکیج مینیاتوری برای استفاده خود دریافت می کنید، یعنی حداقل تجهیزاتی که پس از اتصال به سیستم گرمایش، می تواند کار کاملی را برای گرم کردن خانه شما آغاز کند.
البته، در صورت تمایل، می توانید علاوه بر این، انواع ترموستات و تنظیم کننده های اتاق، سنسورهای دمای بیرون، یک ماژول ارتباط GSM و موارد دیگر را نیز خریداری کنید که سیستم گرمایش خانه شما را بهبود می بخشد و راحتی کنترل آن را افزایش می دهد.
پکیج زمینی معمولاً فقط یک پکیج است. پمپ های گردش خون، مخزن انبساط و بسیاری از تجهیزات مرتبط دیگر در بسته تحویل گنجانده نشده اند - شما باید هر آنچه را که نیاز دارید جداگانه خریداری کنید.
نصب آسان
کدام پکیج، دیواری یا زمینی، نصب آسان تری دارد؟ به نظر می رسد این سوال نباید نگران صاحبان بالقوه واحد باشد، بلکه فقط باید به استادانی که در استقرار سیستم گرمایشی مشارکت خواهند داشت، مربوط باشد. با این حال، فراموش نکنید که خریدار باید هزینه آن را بپردازد، یعنی شما، و هرچه کار زمان برتر باشد، باید بیشتر از آن صرف نظر کنید.
از نظر سهولت نصب، پکیج دیواری رهبر بلامنازع است. در مورد واحد زمینی، باید کل اتاق پکیج را تجهیز کنید، زیرا علاوه بر خود پکیج، باید پمپ های گردش خون، مخزن انبساط و شاید یک پکیج را نیز نصب کنید. حجم کار، همانطور که ممکن است تصور کنید، بسیار متفاوت است، هزینه کار نیز به همان اندازه متفاوت خواهد بود.
طول عمر
هنگام خرید هرگونه ابزارهای نصب و تعمیرات پکیج ، و حتی گران تر، می خواهیم که اگر نه همیشه، حداقل تا زمانی که ممکن است دوام بیاورد. این موضوع کاملاً در مورد پکیج ها گازی صدق می کند. چه نوع پکیج، دیواری یا زمینی، به طور منظم خانه ما را برای سال های زیادی گرم می کند؟
عمر یک پکیج گازی در درجه اول توسط عمر مبدل حرارتی آن تعیین می شود. هیچ اجماعی در مورد اینکه کدام مبدل حرارتی از کدام جنس بهتر است وجود ندارد - هر کس جنس خودش را دارد.
در مدل های فضای باز، معمولاً مبدل های حرارتی چدنی نصب می شوند. چدن کمتر در معرض خوردگی است، اما در عین حال شکننده است، به این معنی که خطر ایجاد ریزترک در حین حمل و نقل وجود دارد. علاوه بر این، تغییرات ناگهانی دما را تحمل نمی کند. هنگام استفاده از آب سخت به عنوان خنک کننده، مبدل حرارتی چدن به دلیل تشکیل رسوب و در نتیجه، گرمای بیش از حد موضعی مواد، به آرامی تجزیه می شود.
مبدل های حرارتی چدنی برای پکیج ها گازی دیواری مناسب نیستند، زیرا بسیار سنگین هستند. در این مورد، فولاد ترجیح داده می شود. دومی از ضربه در حین حمل و نقل نمی ترسد، اما در حین کار، به خصوص در صورت عدم رعایت اصول، به شدت دچار خوردگی می شود.
بنابراین کدام مبدل حرارتی بهتر است؟ از آنجایی که پکیج نیازی به حمل و نقل مکرر ندارد، مقاومت در برابر خوردگی را می توان عاملی دانست که بیشترین تأثیر را بر عمر مفید این عنصر ساختاری دارد. از این رو می توان نتیجه گرفت که از یک پکیج زمینی با مبدل حرارتی چدنی، می توان انتظار مدت زمان طولانی تری برای کارکرد عادی داشت.
نباید فراموش کنیم که عمر پکیج تحت تأثیر فرسودگی سایر عناصر ساختاری - پمپ های گردش خون، شیرهای گاز، قطعات الکترونیکی و غیره - نیز قرار می گیرد. کیفیت دستگاه به کیفیت اجرای هر یک از واحدهای جداگانه آن بستگی دارد. تجربه نشان می دهد که یک پکیج معمولی از یک سازنده مشهور که به اعتبار برند اهمیت می دهد، 15 تا 20 سال به درستی به شما خدمت خواهد کرد، فرقی نمی کند دیواری باشد یا زمینی. هیچ کس نمی داند از یک واحد "بی نام" چه انتظاری داشته باشد.
البته، برای اینکه تجهیزات گرمایشی به اندازه کافی کار کنند، باید تمام توصیه های سازنده را در مورد شرایط کار رعایت کنید و تعمیر و نگهداری لازم را به موقع انجام دهید. کاربر به لطف ابزارهای خودآزمایی موجود در تجهیزات مدرن، قادر است به تنهایی با بسیاری از مشکلات نوظهور کنار بیاید.
کیفیت مایع خنک کننده
عمر مفید یک پکیج گازی و بازده آن مستقیماً به کیفیت مایع خنک کننده بستگی دارد. استفاده از آب با سختی بیشتر به عنوان خنک کننده منجر به تشکیل رسوب در داخل مبدل حرارتی می شود. رسوب، به نوبه خود، دلیل کاهش قابل توجه راندمان پکیج و در نتیجه افزایش مصرف سوخت است.
پکیج ها "کفی" و دیواری تقریباً به یک اندازه از رسوب "رنج می برند"، فقط سطح دشواری حل یک مشکل موجود متفاوت است. سادگی جداسازی و شستشوی مبدل حرارتی فولادی پکیج دیواری به شما امکان می دهد تا به سرعت راندمان تجهیزات گرمایشی را مستقیماً در محل نصب بازیابی کنید.
شستشوی مبدل حرارتی چدنی پکیج کفی دشوار است و علاوه بر این، همیشه ممکن نیست (بسیاری از تولیدکنندگان اصرار دارند که جداسازی و مونتاژ آن منحصراً در کارخانه انجام شود). اغلب اوقات، یک مبدل حرارتی چدنی معیوب یا مقیاس شده فقط باید تعویض شود و این قطعه به هیچ وجه ارزان نیست.
از این رو نتیجه می شود که نصب پکیج ایستاده با مبدل حرارتی چدنی به این معنی است که شما یک واحد برای تصفیه شیمیایی آب دارید. این دستگاه ارزان نیست، اما در این مورد بسیار ضروری است.
مدولاسیون توان
بسته به روش اجرا شده برای تنظیم شدت شعله، همه دیگ ها به پکیج ها با مشعل پله ای یا مدوله شده تقسیم می شوند. مشعل های یک و دو مرحله ای به ترتیب یک یا دو حالت کار دارند (معمولاً 100? و 70? حداکثر). توان مشعل های مدوله شده را می توان به طور مداوم در یک محدوده نسبتاً وسیع تنظیم کرد، که امکان تنظیم دقیق پکیج را فراهم می کند. مشعل های مدوله شده باعث صرفه جویی در مصرف سوخت می شوند و به شما امکان می دهند دمای تنظیم شده را با حداقل انحراف حفظ کنید.
بخش قابل توجهی از پکیج ها گازی ایستاده مجهز به مشعل های تک یا دو مرحله ای هستند. اکثر مدل های دیواری طیف وسیعی از مدولاسیون توان (از 40 تا 100?) دارند، بنابراین "نرم تر" کار می کنند - خیلی کمتر از پکیج ها با مشعل پله ای روشن و خاموش می شوند.
عدم نوسان
برای برخی از مصرف کنندگان، یک پارامتر مهم پکیج گازی ممکن است وابستگی عملکرد آن به برق باشد. عدم نوسان تجهیزات گرمایشی برای کسانی که خانه یا کلبه آنها در فاصله قابل توجهی از شهرک های بزرگ واقع شده است، یعنی در مکان هایی که امکان قطع برق یا افزایش ولتاژ در شبکه وجود دارد و منجر به خرابی اتوماسیون گران قیمت می شود، اهمیت دارد.
خودمختاری پکیج گازی را می توان از دو طریق به دست آورد. اولین مورد، ساده سازی سیستم کنترل پکیج تا حد امکان است. یعنی لازم است از واحدی استفاده شود که در آن قطعات الکترونیکی کاملاً وجود نداشته باشد. تمام اتوماسیون چنین پکیج مکانیکی است. سیستم گرمایشی که از پکیج مشابهی استفاده می کند که بدون برق کار می کند، بایدبه طور طبیعی گردش کند.
روش دوم استفاده از یک ژنراتور الکتریکی است که گرمای حاصل از سوختن گاز را به برق تبدیل می کند، که برای اتوماسیون پکیج ضروری است. این گزینه برای اکثر کاربران ارجحیت دارد، زیرا محدودیت های کمتری ایجاد می کند.
مدل های غیرفرار را فقط می توان در بین پکیج ها گازی زمینی یافت که برای برخی از خریداران، استدلال سنگینی به نفع مورد دوم خواهد بود.
الزامات نصب
قبل از انتخاب پکیج گازی زمینی یا دیواری، باید مسئله محل نصب آن را حل کنید.
پکیج دیواری به دلیل جمع و جور بودن، تقریباً در هر اتاقی قابل نصب است. نکته اصلی این است که تعدادی از الزامات را که ایمنی عملکرد آن را تضمین می کند، برآورده کنید: محفظه احتراق بسته، اتصال به دودکش کواکسیال، حذف اجباری گازهای دودکش و تزریق هوا که فرآیند احتراق را تضمین می کند. نصب پکیج با محفظه احتراق باز در آشپزخانه ای که هود اگزوز وجود دارد، غیرقابل قبول است، زیرا در این حالت به اصطلاح "دمای مکش" امکان پذیر است که در آن دود پکیج نه به داخل دودکش، بلکه به داخل اتاق می رود.
گزینه های زیادی برای قرار دادن پکیج گازی کف وجود ندارد. با توجه به اندازه خود پکیج و همچنین انواع تجهیزات مرتبط، فقط می توانیم در مورد یک اتاق جداگانه - یک اتاق پکیج - صحبت کنیم. با وجود این واقعیت که اتاق پکیج متعلق به محل های مسکونی نیست، نصب پکیج گازی، لازم است از تخلیه طبیعی محصولات احتراق سوخت و جریان هوا اطمینان حاصل شود.
قدرت
قدرت پکیج ها گازی دیواری، به طور معمول، از 10 تا 40 کیلووات متغیر است. این، طبق یک تخمین تقریبی، برای گرم کردن خانه ای با مساحت 100 تا 400 متر مربع کافی است. متر با این حال، اگر بخشی از گرما برای گرم کردن آب برای مصارف خانگی استفاده شود، این قدرت فقط برای گرم کردن یک خانه نسبتاً کوچک کافی است.
امکانات پکیج ها گازی زمینی به طور قابل توجهی بیشتر است. قدرت مدل های زمینی می تواند به 80 تا 100 کیلووات برسد، و اگر به جای مشعل اتمسفریک، به مشعل تحت فشار مجهز باشد، حتی بیشتر هم می شود. اگر نیاز به گرم کردن یک خانه یا مرکز تولید بزرگ دارید، پکیج زمینی دقیقاً همان چیزی است که نیاز دارید.
هزینه
مغزهای الکترونیکی یک پکیج گازی دیواری پیشرفته تر هستند و از یک واحد زمینی معمولی کاربردی ترند. با این حال، با وجود این، مدل های دیواری اغلب 1.5 تا 2 برابر ارزان تر هستند. دلیل این امر این است که هزینه تجهیزات گرمایشی در درجه اول با قدرت و قابلیت اطمینان اجزای جداگانه آن تعیین می شود، در حالی که راحتی کار با آن در درجه دوم اهمیت قرار دارد.
